Skip to main content
Category

Fysieke gezondheid

dec 06
Love0

onderzoek: effectiviteit van osteopathie bij chronisch hoesten

By Fysieke gezondheid

De definitie van chronisch hoesten omvat een persisterende hoest voor langer dan 8 weken.
(Irwin and Madison, 2000) Chronische hoest heeft een gemiddelde Europese prevalentie tussen
de 2 en 18%, wat dus een grote impact met zich meebrengt in onderzoek. (Morice et al., 2021)

De anatomie van de hoestreflex wordt verklaard vanuit een prikkeling ter hoogte van
hoestreceptoren gelegen in de pharynx, trachea, larynx, bronchi, oesophagus, maag, het
diafragma en het pericardium. Vanaf de hoestreceptoren zorgt de n. vagus voor een afferente
pathway naar de medulla oblongata. De efferente impuls die het hoesten zelf doet ontstaan
verloopt ook via de n. vagus naar de larynx en tracheobronchiale boom. (Park, 2011)

Het mechanisme van chronisch hoesten is een hiaat in de literatuur. Er wordt gesuggereerd dat
er sprake is van een hypersensibiliteit ter hoogte van de sensorische zenuwuiteinden van de n.
vagus in de trachea omwille van een lokale aanwezigheid van ontstekingsmediatoren bij deze
patiënten. Als gevolg ontstaat een hypersensibiliteit van de n. vaguszenuwvezels perifeer als
ook een dysregulatie van de hoestreflex centraal.(Song and Morice, 2017) Hieruit wordt
geconcludeerd dat de n. vagus een sleutelrol speelt in de behandeling van chronisch hoesten.
Chronische hoest zorgt voor een stigmatisatie met frequente sociale isolatie (Hulme et al., 2019)
en een verminderde levenskwaliteit ( Chamberlain et al., 2015) als gevolg.

Voorheen dacht men dat chronisch hoesten een symptoom was van chronische aandoeningen
zoals gastro-oesophagal reflux diseases (= GERD), upper airway cough syndrome (= UACS) (vb.
rhinosinusitis) en postinfectieuze longaandoeningen (vb. corona en astma). Doch na grondig
onderzoek pasten eigenlijk maar heel weinig mensen met chronische hoest in 1 van deze 3
categorieën. Hieruit werd afgeleid dat hoest niet altijd gerelateerd is aan een andere aandoening maar eerder een klinische entiteit met een specifieke pathofysiologie op zichzelf vormt. De opgenoemde 3 categorieën worden nu eerder gezien als triggers van chronische hoest dan als oorzaak.

Recente studies tonen een significante verbetering van chronisch hoest aan met gabapentin,
pregabalin, amitriptyline, morfine en P2X3 receptor inhibitoren. De huidige gehanteerde
medicamenteuze behandeling van chronische hoest vereist hoge kosten en daarbij vertoont de
patiënt regelmatig bijwerkingen en gewenning. Daartegenover toonden niet-farmacologische
studies veelbelovende resultaten voor chronische hoest zonder bijwerkingen. Nietfarmacologische
interventies worden in de literatuur uitgevoerd door kinesitherapeuten en logopedisten en bestaan uit educatie, hoe stonderdrukings technieken, ademhalingsoefeningen, leren gebruiken van stem op een correctie manier (stemhygiëne), hydratatie en psycho-educationele coaching. (Chamberlain Mitchell et al., 2017) Spijtig genoeg is de kwaliteit van evidentie voor bovenstaande behandeling bij chronische hoest laag. Er wordt
een significant effect op de kwaliteit van leven bij chronische hoest bewezen t.e.m. 4 weken na
de behandeling, latere onderzoeksresultaten zijn niet langer significant. (Slinger et al., 2019)
Bijkomend literatuuronderzoek naar alternatieve niet-medicamenteuze behandelopties voor
chrnoische is heel belangrijk aangezien dit een heel interessante kosten- baten analyse is voor
ons gezondheidssysteem. (Chamberlain, Birring and Garrod, 2014).

Het ultieme doel is om de impact van hoesten op het algemeen dagelijks leven te verminderen
en zo de kwaliteit van leven bij deze mensen te verbeteren aan de hand van een alternatieve of
aanvullende behandelmethode. Hierachter zit ook een economisch interessant gegeven
verscholen om de behandeling van chronische hoest een shift te geven van een zuiver
medicamenteuze/ symptomatische behandeling naar een oorzakelijke/ manuele behandeling
die een minder grote belasting vormt op de uitgaven in de gezondheidszorg

Literatuurlijst:

  1. Chamberlain Mitchell, S.A.F. et al. (2017) ‘Physiotherapy, and speech and language therapy
    intervention for patients with refractory chronic cough: a multicentre randomised control trial’,
    Thorax, 72(2), pp. 129–136. Available at: https://doi.org/10.1136/thoraxjnl-2016-208843.
    Chamberlain, S., Birring, S.S. and Garrod, R. (2014) ‘Nonpharmacological interventions for
    refractory chronic cough patients: systematic review’, Lung, 192(1), pp. 75–85. Available at:
    https://doi.org/10.1007/s00408-013-9508-y.
  2. Chamberlain, S.A.F. et al. (2015) ‘The impact of chronic cough: a cross-sectional European
    survey’, Lung, 193(3), pp. 401–408. Available at: https://doi.org/10.1007/s00408-015-9701- 2.
    Hulme, K. et al. (2019) ‘“Chronic cough, cause unknown”: A qualitative study of patient
    perspectives of chronic refractory cough’, Journal of Health Psychology, 24(6), pp. 707–716.
    Available at: https://doi.org/10.1177/1359105316684204.
  3. Irwin, R.S. and Madison, J.M. (2000) ‘The Diagnosis and Treatment of Cough’, New England
    Journal of Medicine, 343(23), pp. 1715–1721. Available at: https://doi.org/10.1056/
    NEJM200012073432308.
  4. Morice, A. et al. (2021) ‘Chronic cough: new insights and future prospects’, European Respiratory
    Review, 30(162), p. 210127. Available at: https://doi.org/10.1183/16000617.0127-2021.
  5. Park, D.J. (2011) ‘A clinical review of chronic cough from a primary care perspective’, Osteopathic
    Family Physician, 3(1), pp. 2–9. Available at: https://doi.org/10.1016/j.osfp.2010.09.005.
  6. Slinger, C. et al. (2019) ‘Speech and language therapy for management of chronic cough’,
    Cochrane Database of Systematic Reviews. Edited by Cochrane Airways Group, 2019(7).
    Available at: https://doi.org/10.1002/14651858.CD013067.pub2.
  7. Song, W.-J. and Morice, A.H. (2017) ‘Cough Hypersensitivity Syndrome: A Few More Steps
    Forward’, Allergy, Asthma & Immunology Research, 9(5), p. 394. Available at: https://doi.org/
    10.4168/aair.2017.9.5.394.
dec 06
Love0

Bekkenbodemreëducatie en perinatale kinesitherapie bij Facet

By Fysieke gezondheid

Onze bekkenbodem is een essentieel maar vaak toch nog onbesproken deel van ons eigen lichaam.

De bekkenbodem sluit de onderkant van ons bekken af en bestaat uit verschillende spierlagen die lopen van het schaambeen naar het staartbeen en van de ene naar de andere zitbeenknobbel.
Een goed functionerende bekkenbodem heeft verschillende functies:

  • het ophouden en loslaten van urine, windjes en stoelgang
  • het ondersteunen van de organen in het bekken
  • ze draagt bij in de seksuele functie
  • ze vormt een belangrijk onderdeel van onze core-stabiliteit

Waar een goed functionerende bekkenbodem veel functies van het lichaam ondersteunt, kunnen moeilijkheden in de werking van deze spieren eveneens voor diverse klachten zorgen. Bekkenbodemproblemen die kunnen voorkomen zijn onder meer: urineverlies, constipatie of stoelgangsverlies, een zwaartegevoel in de bekkenbodem, seksuele problemen of pijnklachten.

Vaak zien we bekkenbodemproblemen opduiken rond de periode van de zwangerschap: dit is een periode waarin je lichaam veel veranderingen ondergaat en waar de bekkenbodemspieren extra op de proef worden gesteld.

Prenatale kinesitherapie (= kinesitherapie voor de bevalling) kan je helpen om de veranderingen die je lichaam ondergaat mee te ondersteunen. Het helpt je om je beter voor te bereiden op de bevalling, of behandelt de klachten die je ondervindt tijdens de zwangerschap.
Postnatale kinesitherapie (= kinesitherapie na de bevalling) aan de andere kant is erop gericht om je optimaal te laten herstellen na de vaginale bevalling of keizersnede.

Een belangrijk onderdeel van de behandeling bij bekkenbodemkinesitherapie zijn gespecialiseerde oefeningen. Deze bekkenbodemspieroefeningen richten zich op meer bewustwording van deze regio, op het juist kunnen aanspannen maar evenzeer op het goed leren ontspannen van deze spieren. Wanneer je jezelf meer bewust bent van jouw bekkenbodemspieren en deze goed kan laten samenwerken met de rest van je lichaam kan je preventief klachten voorkomen of klachten die momenteel aanwezig zijn behandelen.

Elke vrouw is uniek en verdient dus ook haar eigen aanpak: afhankelijk van de klachten die je momenteel ondervindt, wordt informatie en levensstijladvies op maat gegeven en worden de oefeningen aan jou persoonlijk aangepast.

Klik hier voor meer informatie of het inplannen van een afspraak bij Sien Vantilt.

mrt 22
Love0

Osteopathie bij stressgerelateerde klachten

By Fysieke gezondheid, Mentale gezondheid

 Hoezo, ik kan terecht met stressklachten bij mijn osteopaat?

Onze huidige manier van leven is zo uitgegroeid dat geen enkele prikkel ons nog voorbij gaat. Iedere ‘prikkel’ vraagt een verwerkingsproces in de hersenen en een stukje energie van je lichaam. Door al die prikkels komen de 4 belangrijkst vormen van stress frequenter voor. De 4 vormen van stress som ik hieronder even op:

  • mechanische stress   (vb. lichamelijke overbelasting)
  • chemische stress   (vb. slechte invloed van vervuiling van het milieu op ons lichaam)
  • emotionele stress   (vb. hoge werkdruk of de gezinssituatie)
  • metabole stress   (vb. overvloed aan junk food waardoor ons lichaam vaak niet de juiste voedingsstoffen binnenkrijgt)

Sinds de laatste decennia krijgen we steeds vaker te maken met een chronische aanwezigheid van deze 4 stressvormen. Zo schrijven we ‘chronische stress’ steeds vaker neer als één van de, soms zelfs onbewuste, oorzaken aan de grond van onze klacht.

Ik zal dit even evolutionair kaderen. Ons oerlichaam is gemaakt om weerbarstig te zijn tijdens korte stressmomenten zoals bij het jagen of een kort dreigend gevaar. Het lichaam is dus in normale omstandigheden perfect bestand tegen ‘acute’ stress. Maar spijtig genoeg is ons lichaam niet gecreëerd met een buffer voor de ‘chronische’ stress waar we vandaag de dag mee kampen. Dat soort stress is net voor ons als therapeut zo cruciaal omdat we merken dat hierdoor steeds vaker zowel lichamelijke als fysieke klachten opduiken bij de patiënten.

Osteopathie zal natuurlijk de mentale weerbaarheid en de mentale filter voor die prikkels overlaten aan een psycholoog. Maar vaak wordt vergeten dat die chronische stress ook een fysieke weerslag heeft op het lichaam. Misschien kan je dat moeilijk voor de geest halen maar ik zal dit even verhelderen voor jullie. Denk maar aan een volledig gespannen rug of nek na een stressvolle dag op korte termijn. Maar op lange termijn kan stress nog veel ergere zaken doen met je lichaam. Chronische stress zal ervoor zorgen dat je hersenen een constant level van stresshormoon uitsturen waardoor je lichaam ontregelt geraakt. Die stresshormonen, cortisol en adrenaline genaamd, kunnen bij een persisterende aanwezigheid bijvoorbeeld zorgen voor een verminderde werking van je immuniteitssysteem (1), reproductief systeem (2), maar ook viscerale problemen (zoals verterings- en cardiovasculaire problematiek) (3) of recidiverende ontstekingen (4) duiken hierbij vaak op.

Als osteopaat gaan we dit behandelen aan de hand van evidence based craniosacrale technieken (6), advies naar beweging, voeding en stressmanagement. Dat wil zeggen dat we je zenuwstelsel gaan kalmeren en op die manier de stresshormonen weer in evenwicht brengen. Net die zaken kunnen wij als osteopaat heel goed behandelen én voorkomen. Zo zal ook je fysieke weerbaarheid tegen stress verbeteren en krijg je dus weer een totaal plaatje als behandeling bij Facet. 😉

Margot Vergote (2022)

Referenties:
(1) Glaser R, Kiecolt-Glaser JK. Stress-induced immune dysfunction: implications for health. Nat.Rev. Immunol. 5(3), 243–251 (2005).

(2)- Nargund, Vinod H. (2015). Effects of psychological stress on male fertility. Nature ReviewsUrology, 12(7), 373–382. doi:10.1038/nrurol.2015.112
– Kyrou, Ioannis; Tsigos, Constantine (2008). Chronic stress, visceral obesity and gonadal
dysfunction. HORMONES, 7(4), 287–293. doi:10.14310/horm.2002.1209
– D. Toufexis, M. A. Rivarola, H. Lara, V. Viau Stress and the Reproductive Axis
First published: 17 July 2014 – Journal of Neuro-endocrinology

(3)- The inflammatory response is an integral part of the stress response: implications for atherosclerosis, insulin resistance, Type II diabetes and metabolic syndrome X. Brain Behav. Immun. 17(5), 350–364 (2003).
– Tamashiro, K. L.; Sakai, R. R.; Shively, C. A.; Karatsoreos, I. N.; Reagan, L. P. (2011). Chronic stress, metabolism, and metabolic syndrome. Stress, 14 (5) , 468–474. doi:10.3109/10253890.2011.606341
– Rosenthal T, Alter A. Occupational stress and hypertension. J. Am. Soc. Hypertens. 6(1), 2–22(2012).
– Lagraauw, H. Maxime; Kuiper, Johan; Bot, Ilze (2015). Acute and chronic psychological stress as risk factors for cardiovascular disease: Insights gained from epidemiological, clinical and experimental studies. Brain, Behavior, and Immunity, (), S0889159115004316–. doi:10.1016/j.bbi.2015.08.007

(4) Stress and the inflammatory response: a review of neurogenic inflammation. Brain Behav. Immun. 16(6), 622–653 (2002).

(5)- Matarán-Peñarrocha, Guillermo A.; Castro-Sánchez, Adelaida María; García, Gloria Carballo; Moreno-Lorenzo, Carmen; Carreño, Tesifón Parrón; Zafra, María Dolores Onieva (2011). Influence of Craniosacral Therapy on Anxiety, Depression and Quality of Life in Patients with Fibromyalgia. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2011(), 1–9. doi:10.1093/ecam/nep125
– Jäkel, Anne; von Hauenschild, Philip (2012). A systematic review to evaluate the clinical benefits of craniosacral therapy. Complementary Therapies in Medicine, 20(6), 456–465. doi:10.1016/ j.ctim.2012.07.009

apr 08
Love0

Wandel je fit

By Fysieke gezondheid, Mentale gezondheid

Sinds enkele weken zitten we met z’n allen in een ‘light lockdown’. Gelukkig is het wél nog toegestaan om te gaan wandelen, lopen en fietsen. Voor veel mensen ziet hun dagelijkse indeling er sinds een aantal weken helemaal anders uit, en is het niet altijd evident om voldoende lichaamsbeweging in te plannen. Zeker niet nu de sportclubs en zwembaden gesloten zijn, groepslessen afgelast en de motivatie van vrienden ontbreekt.

Besef vooral dat deze lockdown geen verplichting met zich meebrengt om plots irreële doelen te realiseren. Voor de meesten van ons is deze periode al uitdagend genoeg. Probeer er het beste van te maken, op je eigen manier en tempo. Als je voor de lockdown niet zo sportief was, ga dan niet zonder enige training een wandeling van 30km maken. Dit werkt overbelastingsletsels in de hand, en zal je sneller doen afhaken.

Was je, omgekeerd, voor de lockdown wel al heel sportief maar is lopen of fietsen jouw ding niet, dan kan het misschien leuk zijn om met wandelroutes je omgeving te verkennen en grenzen te verleggen op een andere manier.

Aangezien wandelen tal van gezondheidsvoordelen kent en bijzonder laagdrempelig is, deel ik graag enkele tips om hier concreet mee aan de slag te gaan.

3 simpele motivatie tips:

  • Plan je wandeling in de agenda (zeker voor thuiswerkers die verder niet veel beweging hebben doorheen de dag). Probeer dagelijks minstens 30 minuten naar buiten te gaan voor een wandeling. In het weekend, wanneer je meer tijd hebt, kan je langere wandelingen inplannen.
  • Zoek eventueel een wandelpartner in je buurt (en hou afstand tijdens het wandelen). Doordat je tijdens het wandelen blijft praten, voeg je een extra conditionele prikkel toe. Samen wandelen zorgt voor meer motivatie, alsook kunnen we er onze sociale contacten mee onderhouden.
  • Stippel op voorhand je route uit en maak gebruik van wandelknooppunten (https://www.wandelknooppunt.be/). Op deze manier kan je de wandeling integreren in je tijdsschema en komen andere taken thuis niet in het gedrang.

Wandelblessures voorkomen

  • Bouw de duur en de intensiteit van je wandelingen geleidelijk aan op.
  • Kies voor kwalitatieve wandelschoenen met voldoende ondersteuning, aangepast aan jouw voettype.
  • Luister naar je lichaam tijdens het wandelen. Wandel niet met pijn.
  • Wees voorzichtig met wandelen met spierpijn. Hoewel spierpijn vanzelf herstelt, zijn de spieren op dat ogenblik gevoeliger voor overbelasting, wat kan leiden tot een echte blessure. Je kan dus wel wandelen, maar wanneer de spierpijn erger wordt, is het een goed idee om extra rust in te bouwen. Ken ook het verschil tussen spierpijn (een algemeen vermoeid en soms pijnlijk gevoel in de spier) en een blessure (scherpere pijn op een zeer specifieke plaats).
  • Voer regelmatig stretchoefeningen uit voor de voeten, kuiten, dijen en lage rug.

Wetenschappelijk bewezen gezondheidsvoordelen van wandelen

  • Je verouderingsproces vertraagt, want je lichaam wordt gebruikt waarvoor het gemaakt is.
  • Je afvalstoffen worden gemakkelijker verwijderd.
  • Je krijgt meer energie en kan ook meer energie opslaan in je lichaam.
  • Je immuunsysteem werkt beter: je wordt minder snel ziek.
  • Je herstelt sneller van blessures.
  • Je verkleint de kans op suikerziekte, hart – en vaatziekten, sommige kankers, rugklachten en longproblemen.
  • Je slaapt beter.
  • Je ervaart gebeurtenissen minder snel als stresserend.
  • Je maakt een kleinere kans op een burn-out of een depressie.
  • Je ervaart minder snel gevoelens van angst en onbehagen.
  • Je seksleven verbetert.
  • Omdat je tijdens het wandelen je lichaamsgewicht draagt, stimuleer je de gezondheid van je skelet: de structuur van je botten wordt en blijft stevig. Naarmate je ouder wordt, is dit een belangrijk voordeel om botontkalking te voorkomen.
  • Vrouwen hebben minder problemen tijdens en na een zwangerschap.
  • Je produceert meer opbeurende hormonen, waardoor je een gevoel van welbehagen ervaart en je humeur verbetert. Dit effect kan wel 12uur aanhouden. Vroeg op de dag bewegen is dan ook een geweldige gewoonte! Slechts 5 à 10 minuten bewegen heeft al effect, zeker wanneer je dat doet in de buitenlucht.
  • De werking van je hersenen verbetert: je wordt creatiever en je geheugen gaat erop vooruit. Je concentratievermogen verbetert. Dit is slechts een van de redenen waarom voldoende bewegen zo belangrijk is voor kinderen!

Deze gezondheidsvoordelen zijn wetenschappelijk aangetoond en kunnen je hopelijk motiveren om een actiever leven te gaan leiden. En wie weet kunnen we dit actieve leven na deze moeilijke periode met zijn allen proberen volhouden!

Vittoria Pinna

apr 03
Love6

Blessurepreventie voor lopers

By Fysieke gezondheid

Tijdens deze periode gaan velen hun loopfrequentie opvoeren of starten met lopen. Met deze oefeningen kan je het risico op blessures flink doen dalen.

 

1. Superman

Rug stabiel houden en gekruist arm en been uitstrekken en bij terugkeren knie en hand raken.

3×10 per kant en progressie proberen maken naar 3×20 per kant

2. Zijwaartse plank

Steun op knie en onderarm of op voet en onderarm.

Zitvlak opspannen. Schouder/bekken/voet op 1 rechte lijn.

3x 10 keer bovenste been heffen in deze positie en progressie naar 3x 20

3. Lunges

A) Beginners:

Je start met voeten naast elkaar en doet een stap naar achter

Belangrijk voet/knie/heup op 1 lijn. Knieën 90°. 3×10 links en 3×10 rechts en progressie naar 3×20.

B) Gevorderden:

Je start in lungepositie en je springt omhoog en wisselt uw voorste en achterste been van positie.

2×10 en progressie naar 2×20

4. Unilaterale stabiliteit

Je start op 1 been met het andere been geheven. Je gaat uw geheven been horizontaal uitstrekken terwijl je uw steunbeen stabiel probeert te houden en die knie tov uw voet niet naar binnen laat gaan. Belangrijk rug recht te houden en mee horizontaal te brengen.

2x 10 per kant en progressie naar 2x 20 per kant

5. Omgekeerde superman

Je ligt op de grond, rug gefixeerd op de grond (buikspieren aanspannen).
Tegelijk ga je gekruist een arm en een been uitstrekken terwijl je probeert op uw rug tegen de grond gefixeerd te houden en uw andere arm en been niet te bewegen!

2x 10 per zijde en progressie naar 2x 20 per zijde

Veel succes!!

Stephanie Remmery

Close Menu